13 kwietnia (w tym roku drugi dzień Świąt Wielkiej Nocy) to Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej. Upamiętnia on rocznicę opublikowania przez Niemcy w 1943 roku informacji o odkryciu w Katyniu pod Smoleńskiem w Rosji, masowych grobów oficerów Wojska Polskiego, zamordowanych przez NKWD w 1940 roku.
Dziś, 10 kwietnia, wspominamy 10. rocznicę Katastrofy Smoleńskiej, w której zginęli ludzie o różnych poglądach politycznych i światopoglądzie. Lecieli do Katynia, aby uczcić pamięć poległych w 1940 roku.
W katastrofie samolotu pod Smoleńskiem zginął prezydent RP Lech Kaczyński z małżonką Marią oraz 94 inne osoby – wśród nich wielu wysokich rangą urzędników państwowych i dowódców wojskowych. NIECH SPOCZYWAJĄ W POKOJU
W poświątecznym tygodniu, w Słupcy planowane były uroczyste obchody 80. rocznica Zbrodni Katyńskiej. Niestety, w sytuacji pandemii nie jest możliwe, a wręcz nie jest wskazane, gromadzenie się.
Dlatego też przypominamy nazwiska mieszkańców miasta i powiatu słupeckiego – obrońców Ojczyzny, którzy stanęli do walki o godność i honor Narodu Polskiego, przeciwstawiając się sowieckiej agresji i narzuconemu siłą reżimowi komunistycznemu.
Na terenie powiatu słupeckiego: w Słupcy, Lądku, Ciążeniu, Ostrowitem i Trąbczynie gm. Zagórów, począwszy od 2010 r. powstawały Miejsca Pamięci ku czci pomordowanym. Realizowany wciąż program „Katyń … ocalić od zapominania” – akcja sadzenia Dębów Katyńskich, pozwolił, na terenie powiatu słupeckiego, na posadzenie dwudziestu czterech Dębów Katyńskich.
Słupca
ppłk. Antoni Szypowski
kpt. Tadeusz Parys – burmistrz m. Słupcy w latach 1924-1927
por. Stanisław Anglik
asp. PP Walenty Bartkowiak
asp. PP Edward Parus
asp. PP Adam Makowski
asp. PP Franciszek Rybicki
asp. PP Stanisław Batorski
komendant Powiatowy Policji w Słupcy Alfred von Koehne – od 1931 r.
asp. PP Stanisław Karolczak
asp. PP Stanisław Solczyński
asp. PP Piotr Górecki
asp. PP Józef Zelek
asp PP Franciszek Jasiak
Ostrowite
por. Jerzy Szeluto
mjr Czesław Klepacz
Lądek
kpt. Konstanty Bielawski
por. Edward Byczkowski
por. Wawrzyniec Kluczyński
asp. PP Andrzej Szuman
Ciążeń gm. Lądek
por. Bolesław Knasiak
por. Antoni Górecki
kpt. Tadeusz Woropaj
Trąbczyn gm. Zagórów
asp. PP Teofil Klechamer
CZEŚĆ ICH PAMIĘCI !!!
***
Wiosną 1940 roku NKWD wymordowało z motywów politycznych blisko 22 tysiące obywateli polskich wziętych do niewoli po agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939. Byli wśród nich oficerowie Wojska Polskiego – wybitni dowódcy i stratedzy, policjanci, urzędnicy, uczeni, profesorowie wyższych uczelni, artyści, lekarze, nauczyciele, prawnicy. Stanowili elitę narodu, jego potencjał obronny, intelektualny i twórczy.
Jeńcy ginęli od strzału w tył głowy. Ofiary dokonanej zbrodni były pogrzebane w zbiorowych mogiłach Katyniu, Charkowie oraz Miednoje. Egzekucje trwały od kwietnia do maja 1940 roku.
Około 15. tysięcy ofiar stanowili więźniowie przetrzymywani wcześniej w obozach specjalnych NKWD w Starobielsku, Ostaszkowie i Kozielsku. Byli to głównie oficerowie wojska i policjanci. Pozostałe 7 tysięcy, w większości cywilów, osadzono w więzieniach zachodnich obwodów republik Ukraińskiej i Białoruskiej, czyli terenach wschodnich Polski, włączonych w 1939 roku do Związku Radzieckiego. Dotychczas nie znamy miejsc ich pochówku.
Polskich jeńców rozstrzelano na podstawie uchwały Biura Politycznego KC Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików) z 5 marca 1940 roku. Nakazano w niej zamordowanie ponad 25. tysięcy polskich jeńców wojennych przetrzymywanych w obozach i więzieniach na Ukrainie i Białorusi. Decyzja została jednogłośnie zaakceptowana przez członków Biura Politycznego – Stalina, Woroszyłowa, Mołotowa, Mikojana, Kalinina, Kaganowicza i Berię, którzy złożyli pod nią swoje podpisy.